„Нема потреба Мицкоски да ми се извини за 27 април, повеќе треба да ми се извини Зоран Заев“, изјави – и остана жив – Зијадин Села во интервјуто пред некој ден на ТВ24.
Ова „остана жив“, во случајот на Села, не е само реторичка фигура, бидејќи тој во обидот за државен удар во Собранието на 27 април 2017 година одвај, буквално, спаси „жива глава“ (иако и ова лични на реторичка фигура, бидејќи тешките повреди му беа нанесени токму врз главата). Додека траеше „спасувањето на Заев“ во инцидентот во Собранието, Села веќе беше во длабоко бесознание со голема неизвесност дали воопшто ќе преживее, без можност да учествува во расплетот на таа добро документирана (а и со судска завршница „оверена“) драма.
Зијадин Села, тоа го знам и од интервјуата со него што сум имал можност да ги правам, е еден од најинтелигентните политичари на македонската политичка сцена: брз, бриток, без „влакна на јазикот“, со перфектна реторика на македонски (за него, немајчин) јазик, со доволно искуство во политиката за „длабинско“ размислување за состојбите и процесите во македонското општество. Дотолку повеќе наликува на „плиток дриблинг“ кога ќе даде ваква изјава со очигледна предизборна партиска употребна вредност.
Целата колумна на Сашо Орданоски за Цивил Медиа на следниот ЛИНК.
