Зошто политичарите сакаат да претеруваат, да потценуваат, да манипулираат со факти, а не често и да лажат? Веројатно заради самата природа на политиката. Особено овде. Во Македонија јадрото на политиката е да се оцрнува политичкиот противник (па и оној кој не учествува во политичките настани) што е можно повеќе, секој ден ако треба, со вистинити и невистинити факти.
Министерот за транспорт Александар Николоски, во интервју за неделникот „Фокус“ се наврати за својата порано споменувана тема – дека изградбата на пругата кон Бугарија била прескапа и веројатно затоа треба да се прекине. „Тоа е 24 милиони евра по километар, што е поскапо и од автопатот. Само за илустрација, цена на чинење на брза пруга каде било во Европа со 200 километри на час е 4 до 10 милиони евра, зависно од теренот. Овде за пруга која ќе оди со 60 километри на час е 24 милиони евра“, рече Николоски.
Николoски има право кога вели дека треба да се види дали сегашниот проект за делот од пругата кон Бугарија, од Крива Паланка до тунелот на Деве Баир, е најдобриот поради конфигурацијата на теренот и скапата изведба. Како и дека се потребни дополнителни разговори со Бугарија околу изнаоѓањето на решенија дали треба да се најде подобар проект, кој пред сѐ, ќе ја зголеми брзината на возовите.
Но тој не е во право кога ги споменува параметрите за изградбата на тие 24 километри на кои треба да се изградат 22 тунели и многу мостови. Николоски сега вели дека брза пруга во Европа, која што оди со 200 километри на час, чини од 4 до 10 милиони евра за километар, а во средината на јули зборуваше дека цената била помеѓу 10 и 12 милиони евра. Ако продолжи со ваквото намалување можеби ќе стигне и до 2 милиони евра за километар.
„Ние не сме глупави“ вели Николоски да прифатиме таква пумпана цена за проект кој веројатно нема да се изгради никогаш. Но дали јавноста е глупава, кога има на располагање безброј информации како се градат пругите во светот.
Која и бројка да ја земеме како негов став, таа е далеку под вистинското чинењето на брзите пруги кои се градат во Европа за возови кои одат најмалку со 200 километри на час и се со две паралелни пруги за да се вози во двете насоки истовремено.
Прво да ја споменеме првата голема брза пруга која неодамна се изгради во Индонезија меѓу двата најголеми градови, Џакарта и Бандунг. Таа чини 52 милиони долари по километар. Таа цена е повисока од изградбата на брзите пруги во Кина (околу 30 милиони долари по километар), но сѐ зависи од теренот.
Целата колумна на Љупчо Поповски за Независен на следниов ЛИНК.
