Сѐ додека во медиумскиот простор доминираат квази новинари и креатори на јавното мислење што се однесуваат како гангстери, а во најдобар дел како чистачи на кондури, додека оние што држат до професионалните стандарди и етички норми живеат на граница на егзистенцијата – не можеме да очекуваме вистинска слобода во медиумите.
Сѐ додека владее неказнивост за сејачите на омраза и креаторите на лажни вести и дезинформации, а оние што изнесуваат факти и докази за криминалот, корупцијата и злоупотребите на моќта, функциите и јавните ресурси, завршуваат на суд или се под било кој облик на притисок – нема слобода на говор.
Сѐ додека продукцијата на голем дел од богатите интернет медиуми се заснова на „факти“ што ги објавиле „обични граѓани“ (партиски агитпроп) на своите „невини“ Фејсбук профили – нема медиумски слободи.
Сѐ додека постојат новинарки и новинари што се плашат за својот живот или за својата и безбедноста на своите блиски, кога ризикуваат да изгубат работа затоа што не му се допаѓаат на газдата, на некој политичар или бизнисмен – правото на слобода на изразувањето и информирањето не постои.
Целиот текст на Џабир Дерала за Цивил Медиа на следниот ЛИНК.