Срцка е министерот Чулев! Не го познавам лично човекот, но толку многу потсетува на времињата на Груевски – ах, тие златни, незаборавни години, будат такви фриволни мвро-вмро сентименти! – што човек да помисли дека е барем десетина години помлад, некаде околу 2010, на пример. Кога таа екипа, барем за пошироката, помалку упатена јавност, беше уште невина, ветувачка и технократски надежна власт!

Меѓутоа, проблемот за Чулев е што неговите партиски идоли, во времињата што следуваа баш некаде по 2010 година, толку високо ја кренаа пречката на безбедносните злоупотреби од секаков број, вид и квалитет, што Чулев дури и кога би имал двојно поголем талент во политиката од скромните капацитети што ги поседува, не би влегол ни во влечките, а не пак во чевлите на харизматичниот урбан (некој би рекол: уличарски) мангуп Мијалков, еден од столбовите на неприкосновениот портокалов режим, за кого границата меѓу криминалот и законот делуваше како обична црта повлечена во песок секојдневно изложена на плимите и осеките на некоја од плажите на Белизе.

Целата колумна на Сашо Орданоски за ЦивилМедиа на следниов ЛИНК.