За само десет дена талибанците го освоија целиот Авганистан и ја презедоа контролата врз бројните провинциски престолнини низ целата земја. Се чини дека авганистанската војска не пружи силен отпор, а на некои места воопшто немаше отпор, бидејќи некои градови „паднаа“ без борба.
Првата провинциска престолнина талибанските борци ја освоија на 6 август, а до 15 август веќе беа пред портите на Кабул, главниот град на државата.
Нивниот молскавичен напредок принуди десетици илјади цивили да ги напуштат своите домови и да избегаат. Многумина од нив отидоа во главниот град Кабул, а други во соседните земји. Наскоро настана целосен хаос во Кабул, дури и авганистанскиот претседател Ашраф Гани ја напушти земјата, а илјадници негови сонародници се обидоа да го сторат истото.
Охрабрени од повлекувањето на американските и другите меѓународни сили, талибанците уште во јуни успеаја да стават под своја контрола голем дел од Авганистан. По 6 август, нивниот напредок само се забрза. Провинциските градови паѓаа еден по друг, и до 8 август веќе ја презедоа контролата врз Кундуз, Херат, а Кандахар и Лашкаргах, исто така, „паднаа“ за неколку дена.
Авганистанската војска се распаѓа
И покрај 20 -годишната странска воена поддршка, милијарди долари во финансирање, обемна програма за обука и американска воздушна поддршка, авганистанските сили не беа во можност да одговорат на талибанските напади. Кога странските војници се повлекоа, Авганистанците буквално беа оставени сами на себе.
Во Лашкаргах авганистанските војници беа заковани за клучните позиции, бидејќи талибанците напаѓаа во неколку наврати. Стотици командоси беа испратени да воспостават ред во градот, но кога талибанците на 11 август активираа масивна бомба, скриена под автомобил пред полициски штаб, битката во голема мера заврши.
Во многу области, авганистанските единици останаа без муниција и друга опрема. Војниците вооружени и обучени од САД го оставија населението да се грижи за себе.
На некои места, локалните власти им дозволија на талибанците да ја преземат контролата само за да го избегнат крвопролевањето. Во Газни, на полицискиот началник и гувернер им беше дозволено да го напуштат градот во замена да се согласат со преземање на власта од талибанците. Мазар-и-Шариф падна на 14 август со мал отпор од авганистанските војници, од кои некои го напуштија градот и се упатија кон границата со Узбекистан кај Хараитан.
Хаос во Кабул
До 15 август, 17.600 луѓе кои бегаа од талибанците пристигнаа во Кабул, а илјадници пристигнуваа за цело време на конфликтот, соопшти Канцеларијата на ОН за координација на хуманитарни прашања.
Со многу мала поддршка од авганистанските власти, многу од нив спиеја во паркови и на јавни површини. Некои изјавуваа дека доаѓаат од поробени градови каде талибанците убиваа машки членови на семејствата кои работеле за безбедносните сили, и повторно воведоа бројни ограничувања за жените.
Кога претседателот Гани избега од земјата, вработените во американската Амбасада беа евакуирани со хеликоптер од нивниот утврден комплекс. Во тој момент илјадници луѓе се упатија кон аеродромот во Кабул во обид да ја напуштат земјата. Драматични сцени беа снимени и на аеродромот – луѓето се туркаа и прескокнуваа едни врз други за да се качат на авион за евакуација. Исто така, снимено е како тие ги фаќаат крилјата и тркалата на авионот што веќе рула по пистата. Во еден момент, американските војници мораа да пукаат во воздух за да го смират хаосот.
Неизвесна иднина
Не е јасно како талибанците имаат намера да владеат, но можно е ситуацијата да варира од провинција до провинција. Извештаите од териториите што сега се под контрола на талибанците даваат измешана слика.
Во Балкх, град што се наоѓа на 20 километри од Мазар-Шариф, на жените и девојките им било дозволено да одат на јавни места без придружба, но, исто така, има извештаи дека една жена е убиена поради начинот на кој се облекува. На друго место, вклучувајќи го и северниот округ на земјата во близина на границата со Таџикистан, жените велат дека се принудени да се покријат со бурка и не можат да излезат на улица без придружба.
Некои медиуми, исто така, објавија дека жените биле принудени да се венчаат со талибански борци, но претставниците на талибанското движење во Кабул се категорични дека тоа е „лага“.
