Читам деновиве дека предизборната коалиција меѓу СДСМ и Беса е првата меѓуетничка коалиција во овдешната изборна историја, што, се разбира, не е точно. На пример, во досегашниот парламентарен состав, со свои пратеници беа застапени 20 партии, повеќето од нив со етнички предзнак и речиси сите влезени преку предизборни коалиции со некоја од двете водечки партии во македонскиот политички блок, ВМРО-ДПМНЕ и/или СДСМ, а партијата на Амди Бајрам, јасно, секогаш е во предизборна или во постизборна коалиција со власта.
За разлика од повеќето западни демократии, каде што предизборните коалиции се речиси непознати, во македонската изборна пракса, предизборните коалиции се правило, а не исклучок.
Зошто тогаш коалицијата меѓу СДСМ и Беса би била нешто што треба посебно да се нотира и настан што ги возбудува политичките фактори во земјата?
Некои од аналитичарите што деновиве се јавија со свои видувања на овој, евидентно, сепак, невообичаен политички потег, сметаат дека постои ризик и двете партии со оваа коалиција да изгубат дел од својот традиционален електорат и ова свое мислење главно го поткрепуваат со наводните речиси дијаметрални политички и идеолошки позиции на двата политички субјекти: демек Беса, според својата реторика, е цврсто национално ориентирана, а според идеологијата е десно позиционирана, додека СДСМ е наводно партија од левиот центар, на која не ѝ е туѓо да кокетира со македонскиот национализам.
Целата колумна на Ѕвездан Георгиевски на следниов ЛИНК
